KISZONKA
Kukurydza ze względu na niską zawartość białka a wysoką cukrów rozpuszczalnych jest jedną z najlepiej kiszących się roślin i da się zakisić prawie w każdych warunkach. Zakiszanie można wykonać w dołach silosowych, pryzmach i silosach przejazdowych lub czołowych, usytuowanych w sąsiedztwie obory. W ostatnich latach w kraju rozpowszechnia się również zakiszanie kukurydzy w rękawie foliowym. Niezwłocznie po ubiciu ostatniej warstwy zakiszany surowiec należy okryć folią. Napełnianie silosu bądź formowanie pryzmy może być realizowane przy wykorzystaniu ładowarek samojezdnych lub ładowaczy czołowych nabudowanych na ciągnikach.
KOSZENIE
ODWÓZ
FORMOWANIE PRYZMY
UGNIATANIE
KOSZENIE
Wysokość ścinania łodygi nad podłożem ma wpływ na plon całkowity masy i proporcję zielonki do ziarna, decydujących o jakości paszy.
Duży wpływ na określenie wysokości koszenia kukurydzy ma także jakość kukurydzy oraz pogoda.
Przede wszystkim pamiętajmy, że kukurydzę przeznaczoną na kiszonkę należy zawsze zbierać powyżej poziomu zanieczyszczeń, które najczęściej sięgają wysokości 12-15 cm od ziemi. Jeżeli deszcz zmyje ziemię z roślin, to koszenie nawet na wysokości 15-20 cm od ziemi zabezpiecza przed nadmiernym zabrudzeniem sieczki. Zazwyczaj jako optymalną wysokość koszenia wskazuje się 15-20 cm nad ziemią. Pozwala to na uzyskanie surowca dobrej jakości i jednocześnie nie jest na tyle niskie by zachodziło niebezpieczeństwo zabrudzenia ziemią w trakcie zbioru. Jeśli rośliny są zasuszone, a zawartość suchej masy jest duża – warto podnieść heder wyżej.
ODWÓZ
Podczas koszenia kukurydzy na kiszonkę przewozimy ją naszymi przyczepami objętościowymi na wskazane miejsce przez klienta. Zestawy transportujące przewożą kiszonkę do miejsca rozładunku przy zakiszaniu, bezpośrednio przed silos lub pryzmę na betonowa płytę lub powierzchnie wyłożoną słomą.
FORMOWANIE PRYZMY
Po rozdrobnieniu kukurydzy można przystąpić do dokładnego ubicia surowca i pozbycia się resztek powietrza. Należy mieć na uwadze, że od początku wypełniania pryzmy do jej okrycia folią nie może minąć więcej niż trzy dni. Należy także każdą ułożoną warstwę surowca starannie ugnieść poprzez wielokrotne przejechanie po niej ciągnikiem. Ugniatanie powinno trwać około godzinę, tak, by do pryzmy nie dostało się zbędne powietrze.
Folia nie tylko chroni kiszonkę przed dostaniem się powietrza, uniemożliwiającego prawidłowy rozwój bakterii fermentacji kwasu mlekowego, ale również przed wodą opadową.
Zalecane optymalne wymiary pryzmy:
- szerokość 6 m,
- wysokość 1,5-1,8 m,
- długość 20-26 m.
UGNIATANIE
Kiszonka z kukurydzy podobnie jak sianokiszonka musi być prawidłowo ubita, tzn. należy pozbawić ją całkowicie powietrza wewnątrz, tak aby umożliwić bakteriom kwasu mlekowego pracę w beztlenowych warunkach. Najczęściej do gniecenia używa się ciągników na szerokich kołach. Niezwłocznie po ubiciu ostatniej warstwy zakiszany surowiec należy okryć folią.
Do zagęszczania zakiszanego materiału wykorzystuje się zazwyczaj ciągniki kołowe oraz ładowarki, które często są dodatkowo obciążane w celu zwiększenia masy własnej. Do rozgarniania sieczki wykorzystuje się najczęściej ładowacz czołowy.
Stopień zagęszczenia sieczki kukurydzianej w dużej mierze wpływa rozdrobnienie materiału oraz zawartość suchej masy. Im krótsze fragmenty o większej wilgotności, tym ugniatanie jest efektywniejsze. Ubijanie powinno trwać jeszcze przez godz. od ostatniego transportu zakiszanego materiału.